Filmlerin duygusal, psikolojik ve farkındalık yaratan etkilerinden faydalanarak bireyin kendini anlamasına, duygularını işlemesine ve yaşamına farklı bir bakış geliştirmesine yardımcı olan bir terapi yaklaşımıdır Sinema Terapi…
Bir psikoterapi yöntemi olarak değil, tamamlayıcı bir farkındalık aracı olarak kabul edilir.
Kişi film izlerken, farkında olmadan kendi hayatına, korkularına, özlemlerine veya geçmişine ayna tutar.
Felsefi Yönü
Sinema terapi, aslında Platon’un “mağara alegorisi” ile benzer bir işlev görür:
İzlediğimiz sahneler, kendi iç dünyamızdaki gölgeleri temsil eder.
Film biter, ama biz içimizde kalan yansımalarla yüzleşiriz.
Bu da bizi kendilik bilincine bir adım daha yaklaştırır.
Jung açısından baktığında ise sinema terapi, kolektif bilinçdışına bir pencere açar çünkü iyi filmler, arketiplere dokunur: kahraman, anne, gölge, bilge vb.
Yani izlediğin filmdeki bir karakter, aslında senin içsel bir yönünü temsil eder.
FİLM İZLEMENİN YAŞATTIĞI PSİKOLOJİK ETKİLER
- Duygusal katarsis sağlar (bastırılmış duyguların dışavurumu)
- Özdeşleşme ve empatiyi geliştirir
- Yaşam olaylarına alternatif bakış açıları sunar
- Kişisel farkındalığı ve içgörüyü artırır
Örneğin:
- “Good Will Hunting” duygusal açılma ve kendini affetme,
- “The Truman Show” özgürlük ve sahte gerçeklik farkındalığı,
- “Into the Wild” bireysellik ve anlam arayışı üzerine güçlü sinema terapi örnekleridir.
Sinema terapi, insanın hem kalbine hem bilincine dokunan bir “ayna sanatı”dır.
Bir filmi izlerken aslında sadece hikâyeyi değil, kendimizi izleriz.
Bu yönüyle sinema, belki de modern dünyanın en güçlü kendini bilme araçlarından biridir.
Mustafa Karadis
#Google, #Instagram, #Facebook, #Linkedln, #Pinterest, #Yahoo, #Hotmail, #Youtube, #Tiktok, #Twitter